CHARAKTERYSTYKA WIATRÓW NAD ADRIATYKIEM

Klimat w Chorwacji jest typowo śródziemnomorski, charakteryzujący się bardzo ciepłym i słonecznym latem oraz łagodną zimną bez przymrozków, za to z licznymi opadami deszczu i mocnymi wiatrami.
Nie zawsze jednak pogoda jest taka łatwa do przewidzenia. Czasami może płatać figle i z minuty na minutę gwałtownie się zmienić. Szczególnie osoby wybierające się do Chorwacji pod żagle powinny mieć to na uwadze.

Wypływając na otwarte morze trzeba zachować zdrowy rozsądek i wiedzieć jak postąpić w przypadku pojawienia się gwałtownych i zdradliwych wiatrów. Dla własnego bezpieczeństwa warto umieć rozpoznać podstawowe wiatry, jakie występują nad Adriatykiem. W przypadku zmiany pogody będziemy mogli ocenić sytuację, w której się nieoczekiwanie znaleźliśmy a także, będziemy świadomi tego, czego po danym wietrze możemy się spodziewać.

Charakterystyka wiatrów nad Adriatykiem:

Tramontana (N)

Wiatr wiejący z północy.
Tramontana to wiatr zimny pojawiający się głównie w IV kwartale. Występuję gdy nad Adriatykiem pojawia się niskie ciśnienie a w zachodniej części Morza Śródziemnego ciśnienie wysokie. Jest wiatrem suchym i zimnym, trwającym nie dłużej niż jeden dzień. Tramontana nie jest wiatrem bardzo silnym jednak im dalej w morze tym wiatr jest mocniejszy. Pojawienie się wiatru zapowiada nadejście ładnej pogody.

Bura (NE)

Wiatr wiejący z północnego wschodu.
Silny i porywisty, występujący przede wszystkim w okresie jesieni i zimy, natomiast podczas lata pojawiający się sporadycznie i z mniejszą siłą. Podczas wiatru na Adriatyku pojawiają się krótkie ale mocne i porywiste fale, wyrywające z morza pianę wodną. Bura potrafi osiągnąć niezwykle szybką prędkość – największa została zmierzona w grudniu 2003 roku, kiedy wiatr osiągnął 307km/h. Największe powiewy wiatru zawsze występują na wybrzeżu oraz najniższych punktach. Skutkiem wiatru jest większa widoczność, bezchmurne niebo i poprawa pogody na bardziej słoneczną i cieplejszą. Bura jest wiatrem suchym i zawsze towarzyszy mu wyższe ciśnienie.

Wiatr bura

Levanat (E)

Wiatr wiejący ze wschodu.
Jest o wiele słabszy od wiatru bura i występuje bardziej regularnie dzięki czemu, łatwiej jest przewidzieć jego nadejście. Levenat nie wieje dłużej niż jeden dzień i ma to do siebie, że zazwyczaj kieruje się w stronę wiatru bura lub wiatru jugo a wtedy mówi się, że występuje „bura po levantu” lub „jugo po levantu”.

Jugo (SE)

Wiatr wiejący z południowego wschodu.
Jugo występuje w II kwartale i jest wiatrem wilgotnym oraz stosunkowo ciepłym. Wiatrowi towarzyszy mocne zachmurzenie bądź opady deszczu.  Podczas wiatru jugo na morzu pojawiają się duże fale osiągające do 4 metrów wysokości. Podczas lata wiatrowi często towarzyszą burze z piorunami. Jugo najmocniej wieje w kanałach między wyspami, gdzie powstają wysokie oraz długie fale. Jedną z najczęstszych oznak nadchodzącego wiatru są kłębiaste chmury, których ilość zaczyna rosnąć wraz z mocniejszymi podmuchami powietrza.

Wiatr jugo

Oštro (S)

Wiatr wiejący z południa.
Oštro jest wiatrem gwałtownym i silnym ale trwającym znacznie krótko. Występuje przede wszystkim na otwartym morzu. Jest to wiatr ciepły i wilgotny.

Lebić (SW)

Wiatr wiejący z południowego zachodu.
Wiatr suchy i ciepły. Nadejście wiatru poprzedza niska mgła oraz brak widoczności horyzontu. Wiatr powodujący bardzo szybki spadek ciśnienia. Lebić jest dość niebezpieczny dla żeglarzy ze względu na silne fale powstające na powierzchni Adriatyku, które pojawiają się w szczególności w zatokach otwartych na południowym zachodzie. Pomimo, że wiatr nie trwa długo to może spowodować wiele groźnych sytuacji.

Pulenat (W)

Wiatr wiejący z zachodu.
Pulenat jest wiatrem dość rzadkim i krótkotrwałym. Zimą pulenat potrafi być bardzo niebezpieczny, ponieważ pojawia się znienacka i to z bardzo dużą siłą. Wiatr przynosi ze sobą krótki ale obfity deszcz. W przeciwieństwie do zimy, podczas lata wiatr jest słabszy i towarzyszy mu ładna pogoda oraz czyste niebo. Ze względu na to, że wiatr pojawia się nagle, jest ciężki do przewidzenia.

Maestral (NW)

Wiatr wiejący z północnego zachodu.
Nazywany wiatrem dobrej pogody i najbardziej lubiany przez żeglarzy. Jest wiatrem łagodnym i spokojnym, bez gwałtownych porywów powietrza. Najczęściej pojawia się przed południem a słabnie wieczorem. Powstaje na skutek różnic temperatur między lądem a morzem. Nad Adriatykiem spotykany w okresie czerwiec – wrzesień. Wiatrowi towarzyszy bardzo ładna pogoda oraz błękitne i bezchmurne niebo. Maestral jest wiatrem chłodniejszym dzięki czemu wspaniale orzeźwia oraz łagodzi letni upał.

Wiatr maestral